کد مطلب:212860 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:48
علت مرگ هشام بن حکم
مرحوم آقای صفائی در كتاب هشام بن الحكم گوید: از شواهد و قراین تاریخی چنین استنباط می شود كه مرگ هشام طبیعی نبوده بلكه مستند به مرض قلبی بوده كه در اثر ترس بر وی عارض شده بود چه او را به امر هارون الرشید گرفتند و حكم اعدامش صادر شد و او را می بردند كه اعدام كنند فرار كرد. [1] .
ابوعمرو كشی می نویسد: هشام بن حكم هنگام بیماری اش از مراجعه به پزشك خودداری می كرد و با اصرار دوستانش حاضر شد كه اطبا او را معاینه كنند، جمعی از پزشكان را برای او حاضر ساختند، و هر پزشكی كه او را معاینه می كرد و دستوری می داد هشام از او می پرسید: آیا بیماری ام را تشخیص داده ای؟ بعضی می گفتند: خیر، و بعضی می گفتند: آری. او از آن پزشكی كه می گفت آری، می پرسید كه مرضم چیست؟ وقتی كه پزشك به عقیده خودش نوع بیماری را بیان می كرد، هشام او را تكذیب می كرد و می گفت: بیماری من جز این است كه می گویی. پزشك می گفت: پس به نظر خودت بیماری ات چیست؟ می گفت: مرضم بیماری قلبی است و علتش ترسی است كه بر من عارض شده است. [2] .
ابوعمرو كشی می نویسد: هشام بن حكم هنگام بیماری اش از مراجعه به پزشك خودداری می كرد و با اصرار دوستانش حاضر شد كه اطبا او را معاینه كنند، جمعی از پزشكان را برای او حاضر ساختند، و هر پزشكی كه او را معاینه می كرد و دستوری می داد هشام از او می پرسید: آیا بیماری ام را تشخیص داده ای؟ بعضی می گفتند: خیر، و بعضی می گفتند: آری. او از آن پزشكی كه می گفت آری، می پرسید كه مرضم چیست؟ وقتی كه پزشك به عقیده خودش نوع بیماری را بیان می كرد، هشام او را تكذیب می كرد و می گفت: بیماری من جز این است كه می گویی. پزشك می گفت: پس به نظر خودت بیماری ات چیست؟ می گفت: مرضم بیماری قلبی است و علتش ترسی است كه بر من عارض شده است. [2] .
[1] هشام بن الحكم، مرحوم صفائي، ص 34) اين جمله كشي است كه مي نويسد: «و قد كان قدم ليضرب عنقه ففزع قلبه ذلك حتي مات رحمه الله». (رجال كشي، ص 222)).
[2] رجال كشي، ص 222 - بحارالانوار، ج 48، ص 195.